W polskim prawie nie istnieje jedna definicja działki budowlanej. Trzy różne akty prawne definiują działkę budowlaną następująco:
- ustawa o gospodarce nieruchomościami:
zabudowana działka gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie
w urządzenia infrastruktury technicznej umożliwiają prawidłowe i racjonalne korzystanie z budynków i urządzeń położonych na tej działce; - ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
nieruchomość gruntową, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego. Definicja ta przywoływana jest w planach zagospodarowania przestrzennego; - warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie:
nieruchomość gruntowa lub działka gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z rozporządzenia, odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego. Warunki techniczne określają także warunki zabudowy i zagospodarowania działki budowlanej.
Bibliografia:
Ustawa o gospodarce nieruchomościami
Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
